Katedra Technologii Środowiskowych jest drugą największa Katedrą na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK. Początki działalności Katedry sięgają roku 1970, kiedy prof. Jerzy Kurbiel stworzył Zespół Technologii Wody i Ścieków więcej >. Obecnie Katedrą kieruje dr hab inż. Jerzy Mikosz. prof. PK. Wśród 23 pracowników Katedry jest 6 pracowników samodzielnych (z habilitacją), w tym dwoje profesorów tytularnych. Nasi pracownicy reprezentują różne specjalności - są wśród nich technolodzy wody i ścieków, chemicy, biolodzy i specjaliści od odpadów. Wielu spośród nas ma bardzo duże doświadczenie praktyczne związane z projektowaniem i eksploatacją oczyszczalni ścieków, zakładów uzdatniania wody i obiektów związanych z gospodarka odpadami, a niektórzy pełne uprawnienia zawodowe do projektowania takich obiektów. Mamy pracowników w różnym wieku, od młodych i energicznych, w tym wielu doktorantów, po bardziej doświadczonych. Wszyscy charakteryzują się wysokimi kompetencjami i zaangażowaniem, a do swoich zadań podchodzą w sposób interdyscyplinarny i kompleksowy.
Profil naukowy Katedry jest bardzo wszechstronny - zajmujemy się zagadnieniami związanymi z szeroko rozumianymi technologiami w inżynierii środowiska, głównie związanymi z wodą, ściekami, osadami ściekowymi, odpadami oraz glebą w kontekście ich właściwości mikrobiologicznych, chemicznych i fizycznych. Nasze prace dotyczą oczyszczania wody, ścieków, remediacji środowiska wodno - gruntowego, przetwarzania osadów ściekowych i odpadów komunalnych, a także mikrozanieczyszczeń (w tym mikroplastików, farmaceutyków, pestycydów i in.) w środowisku. W Katedrze prowadzone są również badania fizykochemiczne i mikrobiologiczne wód, ścieków i osadów ściekowych. Współpracujemy z zakładami komunalnymi, oczyszczalniami jednostkami administracji państwowej i samorządowej, organizacjami społecznymi oraz krajowymi i zagranicznymi szkołami wyższymi w dyscyplinie inżynierii środowiska, górnictwa i energetyki. Katedra jest przygotowana do wykonywania prac o charakterze naukowo-badawczym, laboratoryjnym, technicznym, ekspertyz, prac analitycznych i opracowań studialnych. Dzięki dobrze wyposażonym laboratoriom możemy sprawdzać i weryfikować proponowane rozwiązania, zarówno w skali laboratoryjnej, jak i pilotowej, w tym także z wykorzystaniem metod symulacji komputerowej. Z naszą pełna ofertą badawczą można zapoznać się tutaj >
Nasi absolwenci przygotowani są do projektowania i realizacji inwestycji, nadzoru i eksploatacji oraz prowadzenia prac badawczych w zakresie:
- budowy i eksploatacji oczyszczalni ścieków i zakładów uzdatniania wody
- modelowania zjawisk zachodzących w oczyszczalniach ścieków
- technologii wody i ścieków, w tym odnowy wody
- wdrażania metod odzysku, recyklingu i unieszkodliwiania odpadów komunalnych
- przetwarzania i zagospodarowania osadów ściekowych
- technik monitorowania i diagnozowania stanu środowiska
Absolwenci naszej specjalności mogą być zatrudnieni w jednostkach ochrony środowiska administracji państwowej i samorządowej, biurach projektów, oczyszczalniach ścieków i zakładach gospodarki odpadami, zakładach przemysłowych, instytutach naukowo-badawczych, w służbie inspekcyjno-kontrolnej w zakresie inżynierii i ochrony środowiska oraz w szkolnictwie wyższym. Przygotowani są także do prowadzenia własnej działalności projektowej, usługowej i gospodarczej w zakresie objętym tematyką specjalności (przedstawicielstwo firm produkcyjnych oraz sprzedających materiały i urządzenia, firmy eksploatacyjne i remontowe). Więcej na ten temat tutaj >
Katedra Technologii Środowiskowych powstała w 2007 roku z połączenia: Zakładu Oczyszczania Wody i Ścieków oraz Zakładu Biologii Środowiska.
ZAKŁAD BIOLOGII ŚRODOWISKA
Punktem wyjścia dla utworzenia Zakładu Biologii Środowiska był powstały w 1967 roku Zakład Technologii i Biologii Wód i Ścieków przy Katedrze Wodociągów i Kanalizacji. Przez pierwsze 3 lata, gdy Zakład organizowano i wyposażano, jego kierownikiem była prof. dr hab. Elżbieta Kocwa.
Od 1950 r. pracowała w Zakładzie Mikrobiologii Technicznej, Inst. Przemysłu Fermentacyjnego, Zakładzie Mikrobiologii Lekarskiej AM, Zakładzie Mikrobiologii Farmaceutycznej AM, od 1967-1999 r. na Politechnice Krakowskiej. Obszar badań: produkcja spirytusu i rozpuszczalników organicznych, rozkład związków fenolowych przez drożdżaki, zanieczyszczenia i zagrożenia sanitarne wód oraz powietrza przy oczyszczalniach Ścieków. Najważniejsze osiągnięcia obejmują opracowanie kultury drożdży O11 stosowanych przez gorzelnie polskie od 1953 r., utworzenie kolekcji drożdżaków rozkładających fenole, opracowanie mikrometod metabolicznych do oznaczania cech biochemicznych bakterii (włączonych do amerykańskiego podręcznika „Miniaturized Microbiological Methods”). Lista publikacji obejmuje 61 pozycji, w tym książki: Mikrobiologia i hydrobiologia, Biologia w ochronie zdrowia i Środowiska oraz skrypt Ćwiczenia z mikrobiologii ogólnej dla wyższych szkół technicznych.
Pod koniec roku 1970, wraz z powstaniem Instytutu Inżynierii Sanitarnej, z Zakładu Technologii i Biologii Wód i Ścieków wydzielono dwa zespoły: Zespół Biologii Sanitarnej i Zespół Technologii Wody i Ścieków. Prof. dr hab. E. Kocwa objęła kierownictwo Zespołu Biologii Sanitarnej, przekształconego następnie w 1992 roku w Zakład Biologii Sanitarnej przy Instytucie Zaopatrzenia w Wodę i Ochrony Środowiska. Do roku 1992 była Kierownikiem Zakładu. W latach 1992-2007 Kierownikiem Zakładu Biologii Sanitarnej była Jej córka, prof. dr hab. Renata Kocwa-Haluch.
ZAKŁAD (KATEDRA) OCZYSZCZANIA WODY I ŚCIEKÓW
Za początek działalności Zakładu w ramach nowopowstałego Instytutu Inżynierii Sanitarnej należy uznać rok 1970, kiedy to powołano do życia Zespół Technologii Wody i Ścieków. W 1973 roku został on przekształcony w Zakład Technologii i Konstrukcji Urządzeń do Oczyszczania Wody i Ścieków. W roku 1979 zmieniono nazwę Zakładu na Zakład Oczyszczania Wody i Ścieków, pod którą działał aż do roku 2007, tj. do połączenia z Zakładem Biologii Środowiska. Ponadto w roku 1995 Zakład został przekształcony w Katedrę.
Przez ponad 30 lat, od chwili powstania Zakładu w roku 1970, do roku 2002, Zakładem kierował jego twórca prof. dr hab. inż. Jerzy Kurbiel, a następnie prof. dr hab. inż. Hanna Gładki i dr hab. inż. Włodzimierz Wójcik. Od roku 2007 Katedra nosi nazwę Katedry Technologii Środowiskowych, a jej pracą kierowali kolejno: prof. dr hab. Renata Kocwa-Haluch (2007-2012), prof. dr hab. inż. Anna M. Anielak (2013-2021), a od roku 2021 - dr hab. inż. Jerzy Mikosz. prof. PK.
Profesor Jerzy Kurbiel był absolwentem Politechniki Wrocławskiej ze specjalizacją oczyszczania wody i ścieków, pogłębioną stażem w USA oraz innych znaczących ośrodkach zagranicznych. Od 1969 roku związany z Politechniką Krakowską, w której był promotorem 14 prac doktorskich, około 300 prac dyplomowych oraz autorem licznych recenzji prac habilitacyjnych i doktorskich.
Był autorem i współautorem wielu projektów naukowych i badawczych, z dziedziny technologii oczyszczania wody i ścieków, 211 publikacji, a także współautorem podręczników z technologii oczyszczania ścieków. Prace Zakładu ukierunkował na działalność praktyczną. Miał znaczący udział w rozwoju i wdrażaniu najnowszych rozwiązań technologicznych dla oczyszczalni ścieków w Polsce. Konsultował realizacje oczyszczalni Ścieków w Warszawie, Krakowie, Łodzi, Jaśle, Poznaniu, Zamościu, Gdańsku, Jeleniej Górze, Wrocławiu, i wielu innych. Działalność naukową i dydaktyczną Zakładu prowadził we współpracy z licznymi ośrodkami zagranicznymi w USA, Anglii, Szwecji, Włoszech, Austrii i in., organizując wymiany zarówno dla pracowników jak i studentów. Był współautorem podręcznika "Oczyszczanie ścieków miejskich - Podstawy technologiczne i zasady projektowania oczyszczalni" wydanego przez ARKADY w 1972 roku. Podręcznik ten przez wiele lat stanowił podstawę zarówno dla projektantów, praktyków jak i studentów, zajmujących się zagadnieniami związanymi z oczyszczaniem Ścieków.
Prof. dr hab. inż. Hanna Gładki jest Absolwentką Wydziału Budownictwa Wodnego Politechniki Krakowskiej. Stopień doktora nauk technicznych (1966) uzyskała na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych uzyskała na Wydziale Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej we Wrocławiu w roku 1976, a w roku 1981 zostaje mianowana profesorem nadzwyczajnym. W latach 1959 do 1983 pracuje na Akademii Rolniczej na Wydziale Melioracji jako kolejno asystent i adiunkt (1959-1970), docent (1970-1981) i profesor (1981-1983). W okresie do 1983 r. główne zainteresowania naukowe dotyczyły hydromechaniki, hydrauliki koryt otwartych a w szczególności sedymentacji i transportu materiału rzecznego. Jest autorem 63 opracowań, z czego 38 stanowiły opublikowane prace naukowe. Była członkiem Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Sekcji Fizyki Wód Śródlądowych PAN i Międzynarodowego Stowarzyszenia Badań Hydraulicznych.
W 1983 r. wyjechała do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, gdzie pracowała na stanowisku specjalisty w ITT Flygt Corporation z zakresu hydrauliki procesów mieszania cieczy wielofazowych w zbiornikach. Zorganizowała i kierowała laboratorium badawczym, gdzie prowadziła prace badawcze z zakresu procesów mieszania cieczy newtonowskich i nie-newtonowskich dla klientów, badała krytyczne warunki hydrauliczne zawiesin o rożnych koncentracjach w zbiornikach dla gospodarki wodnej, Ściekowej, rolnictwa i przemysłu. Brała czynny udział w 11 Konferencjach i Seminariach organizowanych przez rożne instytucje a w szczególności przez American Institute of Chemical Engineering i North American Mixer Forum. W 2002 r. została zatrudniona na stanowisku profesora w Politechnice Krakowskiej.
Dr hab. inż. Włodzimierz Wójcik, prof. PK zajmuje się zastosowaniem inżynierii ekologicznej do oczyszczania ścieków, rolniczym wykorzystaniem osadów ściekowych, usuwaniem metali ciężkich ze ścieków oraz osadów Ściekowych , zastosowaniem filtrów membranowych do oczyszczania ścieków, analizą energii w oczyszczaniu ścieków oraz plazmowym zgazowaniem odpadów oraz osadów ściekowych
Prof. dr hab. Renata Kocwa-Haluch jest absolwentką Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej w Krakowie (1968). Na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Krakowskiej uzyskała: stopień doktora nauk technicznych (1983) i stopień doktora habilitowanego nauk technicznych (1992). Tytuł naukowy profesora otrzymała w roku 2002 na Wydziale Inżynierii Środowiska PK. Na Politechnice Krakowskiej pracuje od roku 1972. Jest autorką lub współautorką ponad 70 publikacji oraz ponad 100 nie opublikowanych raportów i sprawozdań z zespołowych prac naukowo-badawczych. Brała udział w realizacji 6 projektów badawczych finansowanych przez KBN oraz MNiSW. Obszar badań: biologia środowiska – mikrobiologia wody i ścieków, mikrobiologia powietrza, ekotoksykologia. Ważniejsze funkcje: prodziekan WIŚ PK (1993 – 1999), członek Komisji Rektorskiej ds. Rozwoju Kadry Naukowej, przewodnicząca Komisji Stopni i Rozwoju Kadry Naukowej WIŚ PK. Przynależność do organizacji naukowych: Sekcja Inżynierii Sanitarnej przy Komitecie Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, Komitet Gospodarki Wodnej PAN – Oddział Krakowski, New York Academy of Science, International Water Association, Polskie Towarzystwo Mikrobiologów, Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne. Wypromowała 3 doktorów nauk technicznych, recenzowała 20 prac doktorskich, 7 prac habilitacyjnych (recenzje wydawnicze), 15 prac habilitacyjnych i dorobku naukowego w przewodach habilitacyjnych, dwa wnioski o nadanie tytułu profesora. Jest autorką skryptu pt. „Wirusologia w inżynierii środowiska”. Nagrody i odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi (1998), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2003), Honorowa Odznaka PK (2005), Złota Odznaka PK (2011), Nagroda Naukowa Indywidualna III stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, kilka Nagród JM Rektora PK.
Prof. dr hab. inż. Anna M. Anielak jest absolwentką Politechniki Śląskiej. Doktorem nauk technicznych została w 1983 r. (Politechnika Śląska), doktorem habilitowanym w 1996 r. (Politechnika Warszawska), profesorem tytularnym w 2003 r. Była/jest kierownikiem 9 projektów badawczych (m.in. 1 rozwojowy i 1 z badań stosowanych). Wypromowała 7 doktorów nauk technicznych (5 wyróżnionych przez recenzentów). Główne jej zainteresowania naukowe to potencjał elektrokinetyczny i procesy fizykochemiczne w inżynierii środowiska, oczyszczanie wody oraz ścieków zeolitami naturalnymi i modyfikowanymi a także oczyszczanie ścieków osadem czynnym z udziałem archeanów. Odbyła dwa staże naukowe w Instytucie Budownictwa i Inżynierii Sanitarnej, w Sankt Petersburgu (1979,1980). W dorobku ma pięć patentów/zgłoszeń patentowych, jeden sprzedany firmie Inwest Holding Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Wałbrzychu (dot. modyfikacji zeolitów), drugi dot. zastosowania zeolitów do oczyszczania ścieków. Aktualnie jest członkiem Prezydium Komitetu Inżynierii Środowiska PAN, członkiem Sekcji Wykorzystania Surowców Mineralnych Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk, redaktorem działowym Przemysłu Chemicznego, członkiem Rady Programowej Wydawnictwa Seidel–Przywecki czasopisma Technologia Wody, Biegłą Ministra Ochrony Środowiska ZNiL w zakresie postępowania wodno-prawnego. Została wyróżniona licznymi nagrodami. Są to: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 2005 r., Medal Komisji Edukacji Narodowej 2002 r., Złoty Krzyż Zasługi 1998 r., Indywidualna Nagroda Naukowa Ministra Edukacji Narodowej w latach 2001, 1996, 1986, Brązowa Odznaka Zasłużonej dla Województwa Częstochowskiego 1986 r., Stopień Dyrektora Górniczego II stopnia w 1981 r. i I stopnia w 1983 r. nadany przez Ministerstwo Górnictwa i Energetyki, Indywidualne Nagrody Naukowe Rektora Politechniki Koszalińskiej w latach 2009, 2004, 2003, 1999, 1998, 1995, 1988 i za działalność organizacyjną w latach 2009, 2000, Naukowa Nagroda Rektora Politechniki Częstochowskiej w 1985 r.
Studia na Wydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Krakowskiej ukończył w 1987 r. W 1988 r. rozpoczął pracę w Zakładzie Oczyszczania Wody i Ścieków, w Instytucie Inżynierii Sanitarnej i Ochrony Środowiska Politechniki Krakowskiej, kierowanym przez śp. prof. dr hab. inż. Jerzego Kurbiela jako asystent naukowo-dydaktyczny. W swoich badaniach podjął całkowicie wtedy nowy w Polsce temat wysokoefektywnego usuwania związków biogennych ze ścieków. W latach 1992–1995 odbył studia magisterskie w Lyndon B. Johnson School of Public Affairs na University of Texas w Austin (USA). Po powrocie do Polski w 1995 r. swoje zainteresowania naukowe związane z biologicznymi metodami usuwania związków biogennych ze ścieków poszerzył o symulacje komputerowe procesów oczyszczania ścieków. Rozprawę doktorską obronił w 1999 r. na Wydziale Inżynierii Środowiska PK. Promotorem doktoratu był prof. dr hab. inż. Jerzy Kurbiel. Po uzyskaniu stopnia doktora zajmował się problematyką wykorzystania symulacji komputerowej do efektywnego rozwiązywania problemów eksploatacyjnych i projektowych; modelowaniu matematycznym emisji gazów cieplarnianych, szczególnie N2O, z procesów oczyszczania ścieków. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych uzyskał w 2017 r. na Wydziale Inżynierii Środowiska PK. Dwukrotnie był wyróżniany nagrodą zespołową rektora PK. Był pomysłodawcą i kierownikiem 3 międzynarodowych projektów pn. „Reduction of wastewater treatment contribution to global warming”, finansowanych z Programu Erasmus IP w latach 2007–2009. Przez dwie kadencje (2002–2008) pełnił funkcję prodziekana Wydziału Inżynierii Środowiska oraz zastępcy ds. naukowych dyrektora Instytutu Zaopatrzenia w Wodę i Ochrony Środowiska. Od 2002 r. jest ekspertem Komisji Europejskiej w dziedzinach związanych z ochroną i inżynierią środowiska. Jest członkiem dwóch komisji tematycznych PAN Oddział w Krakowie.
Made with
HTML Code Generator